W końcu nadszedł długo wyczekiwany piąteczek. Przyczepka zapakowana rowery w gotowości, futra wyczuwając, że coś się święci pobudzone tak, że nie były w stanie wysiedzieć 2 sekund w jednym miejscu.  Miały rację, było to coś bardziej odjechanego niż zwykła przejażdżka rowerowa.

Tylko raz w roku przez 2 tygodnie można znaleźć się w miejscu, całkiem nie daleko naszego Szczecina, gdzie czas zupełnie nie ma znaczenia. Tym miejscem jest  Gryfiński Festiwal Miejsc i Podróży Włóczykij. W tym roku odbywał się on już 8 raz. W ciągu 14 dni o swoich podróżach opowiada wiele osób, prezentując mnóstwo zdjęć i ciekawych historii.
W pierwszy weekend odbywa się Bal Włóczykija. Co prawda nie mieliśmy okazji jeszcze w nim uczestniczyć, ale z relacji wiemy, że świetna zabawa. W drugą sobotę dodatkowo odbywa się Ekstremalny rajd na orientację - Włóczykij Trip Extreme (mamy na swoim koncie start w 5 edycji rajdu na dystansie 50 km – o czym wspominaliśmy TU.
Dodatkowo w ciągu całego festiwalu odbywa się sporo koncertów i wycieczek. Każdy kto choć raz trafi na ten festiwal, przy okazji kolejnych edycji nie będzie umiał się nie wybrać choć na chwilkę, dlatego można tam spotkać niesamowitych ludzi!.

Poniżej spot 8. Gryfińskiego Festiwalu Miejsc i Podróży

Tak było tez z nami. Trafiłam na Włóczykija bardzo przypadkowo, wtedy jeszcze w duecie z Shadowkiem i po pierwszych minutach wiedziałam, że będziemy tam wracać. Zapomniałabym wspomnieć o Festiwalowym Klubie Włóczykija
(gdzie podczas Festiwalu odbywa się większość koncertów) - Pub Wrota do Sławy – kulminacyjne miejsce festiwalu
z genialnym właścicielem i klimatem. Polecamy o każdej porze roku.

W tym roku dodatkową atrakcją była prezentacja Watahy w Podróży, którzy stali się naszymi idolami po przebyciu Himalajów wraz z psicą Diuną. Nie mogliśmy sobie odpuścić spotkania z kimś takim.

Po prezentacji chwilę się pokręciliśmy, wsiedliśmy na rowery i udaliśmy się kolejne 15km do rodzinki, po to by zostawić rowery i rano wrócić do Gryfina na umówiony spacer z Watahą, za który bardzo dziękujemy.

Dystansowo w piątek wyszło nam 30 km rowerami, natomiast w sobotę 3 km jadąc i ponad 10 km spaceru. Dodatkowo
w piątek musiałam się przełamać i podjąć próbę jazdy na rowerze z psami po swojej prawej (nie jak dotąd lewej) stronie. Jak się okazało wszystkie ograniczenia są w ludziach. To były moje lęki i za mała wiara we własne futra. One oczywiście od razu skumały o co chodzi i bez problemu w zależności od potrzeb biegły raz z lewej, raz z prawej strony roweru. Dzięki temu w sytuacji braku ścieżki rowerowej tudzież chodnika, nie będę musiała więcej jeździć pod prąd poboczem.

Psiaki w końcu udało się troszkę zmęczyć. Mimo sporego dystansu, żadne nie ma problemu ze stawami. Od niedawna testujemy otrzymany suplement (o którym pisaliśmy TU) i muszę przyznać, ze spisuje cię całkiem nieźle. Dlatego
z czystym sumieniem mogę go POLECIĆ.